ԱՄՆ նախագահ Դոնալդ Թրամփը հայտարարել է, որ կքննարկի Իրանը կրկին ռմբակոծելու հնարավորությունը, եթե Թեհրանն ուրանը հարստացնի մինչև «տագնապալի» մակարդակի։ Թրամփը հավելել է, որ կցանկանար տեսնել, թե ինչպես են Միջազգային ատոմային էներգիայի գործակալության կամ այլ հեղինակավոր աղբյուրի տեսուչները ստուգում Իրանի միջուկային օբյեկտներն անցյալ շաբաթավերջին դրանց ռմբակոծությունից հետո։               
 

Ռուսաստանի տարվածությունն Արևմուտքով

Ռուսաստանի տարվածությունն Արևմուտքով
14.12.2016 | 19:25

«Լևադա Կենտրոն» հասարակական կարծիքի ուսումնասիրման անկախ կենտրոնի նոյեմբերյան հարցման արդյունքները զարմացնում են: Արևմուտքի նկատմամբ իշխանությունների ի՞նչ քաղաքականությունը կաջակցեք հարցին, 71 %-ը պատասխանել է հօգուտ մերձեցման, 17%-ը՝ հետագա սրման: Մի՞թե դա խռովություն է Կրեմլի արտաքին քաղաքականության նկատմամբ՝ հարցնում է Յուլյա Սմիռնովան Die Welt-ում: Մասնակիորեն դա կարելի է բացատրել շատ ավելի խաղաղ տոնով, որ վերցրել է Պուտինը ԱՄՆ ընտրություններից առաջ: Անցած շաբաթ ՌԴ նախագահը խոսեց «ռուս-ամերիկյան հարաբերությունների ծայրահեղ անբավարար մակարդակը բարելավելու» անհրաժեշտության մասին: Ընդհանրապես վերջերս ԱՄՆ-ի վերաբերյալ՝ ռուսական լրատվամիջոցների չդադարող քննադատության ալիքը նվազել է:

Ստացվում է, որ ՌԴ-Արևմուտք առճակատումը առժամանակ դադարե՞լ է: Իրականում Արևմուտքը Ռուսաստանի համար եղել ու մնում է ամենակարևոր օտարականը: Միայն Արևմուտքին հակադրության մեջ Ռուսաստանը կարող է ձևավորել իր մասին և աշխարհում իր տեղի մասին պատկերացումները: ԽՍՀՄ-ի փլուզումից հետո Ռուսաստանը խորհրդային բոլոր հանրապետություններից ամենաշատը բախվեց նոր նույնականության որոնման խնդրին: Այսօր այդ նույնականությունը հավասարեցվել է տարօրինակ խառնուրդի՝ ռուսական պատմության տարբեր շրջանների տարրերի համադրումով՝ ուռռա հայրենասիրության և վտանգի զգացումի՝ Արևմուտքը մշտապես չի հասկանում Ռուսաստանին, ուզում է նրան ստորացնել և ոչնչացնել: Վերջին տարիներին այս բոլոր առասպելները քարոզչությունը խիստ արմատավորում էր:

Շնորհիվ նրանց՝ կա թշնամու հարմար կերպար, որի օգնությամբ նախկին գերտերությունը կարող է արդարացնել իր թուլությունն ու սխալները: Այդ առասպելները ներշնչում են, որ Ռուսաստանը իրականում շատ ավելի ուժեղ է և աշխարհում ավելի մեծ հարգանքի է արժանի, քան ունի: Որքան էլ առեղծվածային է հնչում՝ այդ հարգանքը Ռուսաստանը սպասում է այդքան ատելի Արևմուտքից: Այդ պատճառով էլ Պուտինը մեծ սպասելիքներ ունի Եվրոպայում ու Ամերիկայում պոպուլիստների հաղթարշավից: Պուտինը շատ է ցանկանում ստանձնել հակալիբերալ Ինտերնացիոնալի ղեկավարի դերը: Պոպուլիստների հաջողությունները վարկաբեկում են լիբերալ ժողովրդավարությունը, որ Պուտինի նման քաղաքական գործիչներին լուրջ չէր վերաբերվում:


Յուլյա Սմիռնովա, Die Welt
Հ.Գ. Ռուսաստանի և Արևմուտքի չկարգավորվող հարաբերությունների հիմքում արժեհամակարգերի որոնումն է ոչ միայն ԽՍՀՄ-ի փլուզումից հետո ինքնաճանաչման խնդիր ունեցող Ռուսաստանում, այլև՝ Արևմուտքում, որ հայտնվել է հակադրության մեջ մնացած աշխարհի հետ: Պատճառը Արևմուտքի արժեքային համակարգի մնացած աշխարհի արժեքային համակարգի միջև խորացող խզումն էր: Արևմուտքը հավատացել էր պատմության ավարտի Ֆրենսիս Ֆուկույամայի տեսությանը և խրամատավորվել էր ազատականության, բազմամշակութայնության ու հանդուրժողականության իր դիրքերում՝ մինչև մնացածներն էլ հասկանան այդ արժեքների էությունը ու միասին քանդեն խրամատը: Բայց աշխարհը գնաց հակառակ ուղղությամբ՝ իր համար առանձին խրամատ փորեց ու սկսեց կրակել՝ իր խրամատում պատերազմի չսպասող Արևմուտքի վրա: Խորացան կրոնների, հավատալիքների, սովորույթների տարբերությունը ու միմյանց համար անընդունելիությունը, սոցիալական խնդիրները, տնտեսական ճգնաժամերը ստեղծեցին լյումպեն հատվածի՝ պոպուլիստների համար բարենպաստ պայմաններ: ՌԴ-ԱՄՆ հակասությունները այդ շրջագծում են ու չունեն լոկալ լուծում՝ ով էլ լինի նախագահ: Նախագահների մարդկային որակները ավելի խտացնում կամ սակավ տեսանելի են դարձնում արժեհամակարգերի բախման հետևանքները:


Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1242

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ